Metody mechaniczne

Niszczenie nośników danych metodami mechanicznymi

Przykład zwiórkowanych dysków - proszę zwrócić uwagę, że jednym z przypadków talerz został tylko przecięty na pół!Metody te polegają na mechanicznym rozdrobnieniu nośników danych, lub zdarciu z nich powłoki magnetycznej za pośrednictwem różnego rodzaju mielących, ścinających lub prasujących urządzeń, czyli np. niszczarek sprzętowych, zgniatarek, czy rozdrabniarek nośników. Niektóre przykłady odzyskania danych po rozbiciu nośników na fragmenty dostępne są na stronie Przykłady odzyskania utraconych danych

Przykład mechanicznie zniszczonego w trakcie katastrofy WTC dysku, z którego odzyskano wszystkie dane //>>Źródło: Convar - die dattenretter<<W trakcie ataku na WTC, 11.09.2001 r, tysiące ton ciężaru z zawalonych budynków, które sprasowały, połamały, pogniotły wszystko co znajdowało się w środku - w tym także komputery i znajdujące się w nich dyski twarde; wysoka temperatura pożarów, woda, którą je gaszono, oraz wszechobecny pył, który został wręcz wprasowany w powierzchnię talerzy dysków - nie przeszkodziły w odzyskaniu tych danych, które uznano za wartościowe - i to jeszcze w 2001 roku! Wykorzystano do tego technikę laserowego skanowania - dane z uszkodzonych talerzy po prostu przeniesiono na nowe... W ciągu 6 miesięcy od katastrofy odzyskano prawie wszystkie dane z ponad 400 dysków wyciągniętych z ruin. Czytaj więcej...>>

W związku z tym wiele osób zainteresowanych bezpieczeństwem niszczenia danych nie pyta o to, czy można odzyskać dane po rozbiciu dysku na malutkie fragmenty (bo jest to dla nich oczywiste). Ich pytania dotyczą raczej czasu takiego odzyskiwania. Jaka jest prawda?

„(…) zniszczenie danych nie jest absolutne, jeśli pozostałe fragmenty dysku są większe niż potrzeba aby zawierały w sobie jeden 512-bajtowy blok danych, obecnie to 1/125 cala [1/125 cala2 = 0,2032 mm2] powierzchni dysku. (…) To [odzyskanie danych z takiego skrawka] jest przykładem ‘niecodziennej i czasochłonnej technologii’ (…) potrzeba byłoby około godziny na odzyskanie pojedynczego bloku danych (…)”

profesor Gordon F. Hughes, Associate Director,
University of California, San Diego, Center for Magnetic Recording Research,
Źródło: http://cmrr.ucsd.edu, październik 2004 rok,

Miał on do dyspozycji komputer Intel P4 2 GHz. Dziś, 8 lat później, gdy moc obliczeniowa komputerów znacznie wzrosła, czas potrzebny na odzyskanie danych nawet z tak bardzo rozdrobnionego dysku staje się akceptowalny.

probówka z fragmentem dysku po zwiórkowaniu do wielkości zgodnej z normą DIN 32757, klasa tajności "4"Niektóre firmy szczycą się, że wiórkują dyski zgodnie z normą DIN 32757 (w klasie tajności 4 – „dokumenty tajne”, w której pojedynczy wiórek nie może mieć powierzchni większej niż 30 mm2 – podobnie jak na zdjęciu obok)

Zwracamy jednak uwagę, że:

  • DIN 32757 to niemiecka norma, która odnosi się do niszczenia dokumentów papierowych, nie elektronicznych
  • na skrawkach papieru pociętych zgodnie z w/w normą zmieści się zaledwie kilka literek, a podobnej wielkości skrawki nośników elektronicznych mogą zawierać nawet kilka GB danych (np. nowoczesne karty pamięci o pojemności kilku-kilkunastu GB są podobnych rozmiarów)
  • Norma DIN 66399 odziedziczyła wady normy DIN 32757 - w tym tą, że ani jedna, ani druga, nie spełnia wymagań polskiego prawa!

Ile danych może dziś znajdować się na jednym takim wiórku?

„Od 2005 r. bity są zapisywane na talerzach dysków twardych pionowo. Proces pionowego zapisu pozwala na zachowanie do 155 Gb (ok. 19 GB) na powierzchni jednego centymetra kwadratowego.”

Ekspert z magazynu CHIP, Andrzej Zdziałek,
Źródło: artykuł na portalu „Trochę techniki” 15.09.2011
http://www.trochetechniki.pl/

Skoro 1 cm2 = 100 mm2 = 19 GB danych, to 30 mm2 = 5,7 GB danych na 1 wiórku!

Niektóre przykłady odzyskania danych zniszczonych w analogiczny sposób:

  • 2012 - iPad z ważnymi danymi zmiażdżony przez koła zatrzymującego się na przystanku autobusu – dane odzyskano.
  • 2010 - Zmielony przez rzeźnika dysk jego zakładu. Wszystkie dane udało się odzyskać.
  • 2009 - Karta pamięci z danymi z zapisu z kamery podczas wyścigu konnego roztrzaskała się przy upadku dżokeja. Zapis wyścigu odzyskano - za trzecim razem, ale odzyskano.
  • 2009 - Zostawiony na dachu samochodu laptop biznesmena, który spadł z niego po gwałtownym hamowaniu. Komputer uległ niemal kompletnemu zniszczeniu, ale dysk został poskładany przez specjalistów a wszystkie dane biznesowe udało się odzyskać.
  • 2007 - Karta pamięci kamery, która rozpadła się na kawałki po tym, gdy w ramach testów nowych spadochronów, kamerę dołączono do obciążenia wyrzuconego z samolotu spadochronu. Spadochron zawiódł, ale ekspertom udało się złożyć kartę pamięci kamery i odzyskać nagranie.
  • 2006 - W ciągu jednego dnia odzyskano kluczowe dane z laptopa uszkodzonego w trakcie upadku z helikoptera i przesłano je FTPem do użycia następnego dnia w trakcie konferencji po drugiej stronie kuli ziemskiej.
  • 2005 - Odzyskanie danych z rozłożonego w domu na części składowe dysku twardego.
  • 2001 - Odzyskano dane z ponad 400 dysków zniszczonych podczas ataku terrorystycznego na WTC, niektóre z nich były spalone, inne zalane wodą, zmiażdżone, połamane, zacementowane, itd.

Więcej przykładów

Zalety i wady niszczenia danych metodami mechanicznymi
Zalety Wady
  • bardzo utrudnia, lub uniemożliwia odzyskanie danych w warunkach domowych,
  • relatywnie tania metoda z uwagi na jej powszechność,
  • duża szybkość metody,
  • możliwość zniszczenia nośnika w lokalizacji klienta,
  • niedostępny w warunkach domowych,
  • nie pozwala ponownie wykorzystać nośnika,
  • daje fałszywe poczucie bezpieczeństwa właścicielowi nośnika,
  • pozostawia materiał do analizy, a więc nie gwarantuje braku możliwości odzyskania danych w specjalistycznych laboratoriach

 

Certyfikowany Instytut Niszczenia Danych Sp. z o.o.
ul. Stanów Zjednoczonych 4, 54-403 Wrocław
Al. 1 Maja 87, 90-755 Łódź

bok@niszczenie.pl
+48 717 237 000